Baguio, opisyal na ang Lungsod ng Baguio (Ibaloi: Ciudad ne Bag-iw; Ilokano: Siudad ti Baguio; Tagalog: Lungsod ng Baguio) at tanyag na tinukoy bilang' Baguio City, ay isang lungsod sa bulubunduking bahagi ng Hilagang Luzon, Pilipinas. Kilala ito bilang Summer Capital of the Philippines, dahil sa cool na klima dahil ang lungsod ay matatagpuan humigit-kumulang na 4,810 talampas (1,470 metro) sa itaas ng ibig sabihin ng antas ng dagat, na madalas na binanggit bilang 1,540 metro (5,050 talampakan) sa Luzon tropical pine forest ecoregion, na ginagawang kaaya-aya para sa paglaki ng mga halaman ng mossy, orchid at mga puno ng pino, kung saan pinangangahulugan nito ang iba pang moniker bilang "Lungsod ng Pinas".
Ang Baguio ay itinatag bilang isang istasyon ng burol ng Estados Unidos noong 1900 sa lugar ng isang ibaloi nayon na kilala bilang Kafagway . Ito ang tanging istasyon ng burol ng Estados Unidos sa Asya.
Ang Baguio ay inuri bilang isang Highly Urbanized City (HUC). Matatagpuan ito sa heograpiya sa loob ng Benguet, na nagsisilbi bilang kapital ng lalawigan mula 1901 hanggang 1916, ngunit mula nang ito ay pinamamahalaan nang malaya mula sa probinsya kasunod ng pagbabalik nito sa isang chartered city. Ang lungsod ay isang pangunahing sentro ng negosyo, commerce, at edukasyon sa hilagang Luzon, pati na rin ang lokasyon ng Cordillera Administrative Region. Ayon sa senso noong 2015, ang Baguio ay may populasyon na 345,366.